Komdu niður

Lag og ljóð: Jón Sigurðsson

Þegar ég var lítil var ég voða feimin oft
og væri einhver ókunnugur skaust ég upp á loft.
En ef að ég var úti, þegar gest að garði bar,
ég geystist upp á hlöðuburst og settist niður þar.

Komdu niður, kvað hún amma.
Komdu niður, sögðu pabbi og mamma.
Komdu niður, komdu niður .
Komdu niður sungu öll í kór.

Svo stækkaði ég meira og þá varð ég voða kát
og veslings pabba og mömmu
oft ég setti hreint í mát.
Ég klifraði og hentist yfir hvað sem fyrir var,
ég hoppaði upp á skólaþak og settist niður þar.

Komdu niður, kvað hún amma.
Komdu niður, sögðu pabbi og mamma.
Komdu niður, komdu niður .
Komdu niður sungu öll í kór.

En seinna verð ég stærri og það verður gaman þá
og víst er það að margt þið fáið þá til mín að sjá,
þá ætla ég nú upp í tunglið strax að fá mér far
að finna karlinn skrýtna, sem að á víst heima þar.

Komdu niður, kveður amma.
Komdu niður, segja pabbi og mamma.
komdu niður, komdu niður.
Komdu niður, syngja öll í kór.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>